วิทยาศาสตร์ โครงการที่มีชื่อเสียงที่สุดของการฟื้นฟูสังคมเกี่ยวข้องกับชื่อทอมมาโซ คัมปาเนลลาในปี 1568 ถึง 1639 ความสนใจใน วิทยาศาสตร์ ธรรมชาติของเขา รวมกับความสนใจมากขึ้นในปัญหาทางสังคม และการเมืองในสมัยของเขา สำหรับการมีส่วนร่วม ในการต่อสู้กับแอกของสเปนเขาใช้เวลาประมาณ 30 ปีในคุกซึ่งเขาเขียนงานหลักของเขา เมืองแห่งดวงอาทิตย์มันสรุปโครงสร้างของสังคมในอุดมคติ ที่แรงงานครอบงำเป็นหน้าที่ และเป็นบรรทัดฐานทางศีลธรรมสากล
อุปกรณ์ทางเทคนิคต่างๆ ถูกใช้อย่างแข็งขันเพื่อเพิ่มความเป็นไปได้ของห้องอาบแดดต่างจากโมรา เขาพยายามปรับโครงสร้างความสัมพันธ์ทางสังคมแบบปฏิวัติ แนวความคิดของยูโทเปียยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา มีบทบาทสำคัญในการพัฒนาแนวคิดสังคมนิยมต่อไป มุมมองวิทยาศาสตร์ธรรมชาติ ของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา ปรัชญาธรรมชาติ นักมนุษยนิยมชาวอิตาลีในศตวรรษที่ 14 และ 15 มีความสนใจในวิทยาศาสตร์ธรรมชาติค่อนข้างน้อย แต่การพัฒนาการผลิต
ความซับซ้อนของกิจกรรมภาคปฏิบัติ เผยให้เห็นความจำเป็นในการศึกษาธรรมชาติให้ลึกซึ้งยิ่งขึ้น เพื่อระบุรูปแบบของกระบวนการที่เกิดขึ้น ลักษณะเด่นประการหนึ่งของวิทยาศาสตร์ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา คือความเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับศิลปะ ยิ่งกว่านั้นความสามัคคีนี้ บางครั้งปรากฏให้เห็นในกิจกรรมของคนคนเดียว ตัวอย่างนี้เป็นผลงานของศิลปิน วิศวกร นักวิทยาศาสตร์ นักธรรมชาติวิทยา นักปรัชญา เลโอนาร์โด ดา วินชีในปี 1452 ถึง 1519 ที่เก่งกาจ
การศึกษาในเวิร์คช็อปศิลปะ เขาจึงกลายเป็นปรมาจารย์ด้านการวาดภาพ ระดับเฟิร์สคลาสอย่างรวดเร็ว ภาพวาดของเขาจิโอคอนดาและอื่นๆ แสดงถึงผลงานชิ้นเอกหลักของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา ขอบเขตของความสนใจด้านวิศวกรรมของเขาไม่มีที่สิ้นสุด เขาเป็นคนแรกที่แสดงความคิดเกี่ยวกับเครื่องทอผ้า ร่มชูชีพ เฮลิคอปเตอร์ เรือดำน้ำ ระบบไฮดรอลิกและอื่นๆ ในฐานะที่เป็นคู่ต่อสู้ที่เข้ากันไม่ได้ของทุน การศึกษาเขาเห็นพื้นฐานของกิจกรรมทางวิทยาศาสตร์
ในทางปฏิบัติพัฒนาวิธีการของประสบการณ์โดยเด็ดเดี่ยว การทดลอง เขาเข้าใจความหมายและบทบาทของวิทยาศาสตร์อย่างลึกซึ้ง ในการรับรู้ วิทยาศาสตร์คือผู้บังคับบัญชา และการฝึกฝนคือทหาร เข้าสู่ประวัติศาสตร์วิทยาศาสตร์อย่างถูกต้อง ในฐานะผู้บุกเบิกวิทยาศาสตร์ธรรมชาติสมัยใหม่ การค้นพบทางวิทยาศาสตร์ที่สำคัญที่สุด ในช่วงเวลาที่อยู่ระหว่างการตรวจสอบ คือระบบเฮลิโอเซนทรัลของนิโคเลาส์ โคเปอร์นิคัสในปี 1473 ถึง 1543
ซึ่งวางรากฐานของดาราศาสตร์ทางวิทยาศาสตร์ รัฐประหารโคเปอร์นิกัน บ่อนทำลายการครอบงำของจักรวาลวิทยาอริสโตเตเลียน ปโตเลมีที่มีอายุหลายศตวรรษ ซึ่งยืนยันจุดศูนย์กลางของโลก และความไม่สามารถเคลื่อนที่ได้ นำไปสู่ข้อสรุปที่กว้างขวาง เกี่ยวกับความล้มเหลวของแนวคิดทางศาสนา มีส่วนทำให้เกิดการก่อตัวทางวิทยาศาสตร์ โลกทัศน์และมีอิทธิพลชี้ขาด ในการพัฒนาต่อไปของวิทยาศาสตร์ธรรมชาติ แนวคิดของโคเปอร์นิคัสได้รับการพัฒนาอย่างครอบคลุม
ในปรัชญาธรรมชาติ ของนักคิดชาวอิตาลีผู้ยิ่งใหญ่ จิออร์ดาโน บรูโนในปี 1548 ถึง 1600 ซึ่งรวบรวมไว้ในงานของเขาอย่างเต็มที่และลึกซึ้งที่สุด ลักษณะสำคัญของปรัชญามนุษยนิยม เช่น ลัทธิเทวนิยม วิภาษวิธีและความรู้สึกที่เฉียบแหลม ของความกลมกลืนของธรรมชาติที่ไม่มีที่สิ้นสุด ลัทธิเทวนิยมแบบสุดโต่งของนักคิดคือ การระบุอย่างสมบูรณ์ของพระเจ้าและธรรมชาติ ซึ่งปฏิเสธสมมติฐานของหลักคำสอนเกี่ยวกับการสร้างโลก สาเหตุของความขัดแย้ง
ซึ่งไม่สามารถประนีประนอมกับคริสตจักร มีบทบาทที่น่าเศร้าในชะตากรรมของเขา พื้นฐานในการสอนของเขาคือแนวคิดเรื่องหนึ่ง ซึ่งเป็นทั้งสาเหตุของการมีอยู่และการดำรงอยู่ของสิ่งต่างๆ เคลื่อนไหว เข้าสู่ธรรมชาติ ซึ่งรับรู้ถึงคุณลักษณะของพระองค์ เช่น อนันต์ในอวกาศและเวลา ธรรมชาติที่สร้างสรรค์และอื่นๆ บนพื้นฐานของความไม่สามารถแยกจากกันของพระเจ้าและธรรมชาติ ให้บทบาทอย่างแข็งขันแก่หลังโดยอ้างว่าสสาร สร้างทุกอย่างจากครรภ์ของมัน
โนแลนให้ความเป็นเนื้อเดียวกัน ทางกายภาพแก่ทุกอนันต์ของโลกโดยยึดถือ ไฮโลโซอิซึม แอนิเมชั่นสากลของธรรมชาติ ดังนั้น จึงอธิบายเหตุผลสำหรับการเคลื่อนไหวของวัตถุในจักรวาล ยังไม่ได้ค้นพบกฎความโน้มถ่วงสากล เขาใช้บทบัญญัติของวิภาษวิธีของคูซาอย่างแข็งขัน ปลดปล่อยมันจากเนื้อหาทางเทววิทยา และกำหนดเป็นหลักคำสอนของธรรมชาติ ตัวอย่างเช่น เจบรูโนปฏิเสธที่จะรับรู้ถึงศูนย์กลางสัมบูรณ์ของจักรวาล
ความไม่มีที่สิ้นสุดของหนึ่งเดียว ไม่รวมความเป็นไปได้ของศูนย์กลางดังกล่าว ดังนั้น ข้อจำกัดทางเทววิทยาและนักวิชาการต่างๆ เกี่ยวกับความไม่มีที่สิ้นสุดของจักรวาลและโลก โดยรอบจะถูกลบออก ลัทธิความเชื่อแบบธรรมชาตินิยมของ บรูโน่ มีบทบาทสำคัญและพบความต่อเนื่อง ในการคิดแบบอิสระของยุโรปในศตวรรษที่ 18 ถึง 19 กาลิเลโอในปี 1564 ถึง 1642 นักวิทยาศาสตร์ธรรมชาติผู้ยิ่งใหญ่ ได้ทำให้การพัฒนาวิทยาศาสตร์ ของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาเสร็จสมบูรณ์
รวมถึงเปิดหน้าวิทยาศาสตร์ธรรมชาติเชิงทดลอง และคณิตศาสตร์ของยุโรป กาลิเลโอฝ่ายตรงข้ามของทุนการศึกษา ก่อตั้งการตีความกลไกของโลก ยึดมั่นในมุมมองของเทย อันเป็นผลมาจากหลักฐานที่กำหนดโดยเขา ระบบศูนย์กลางเฮลิโอเซนทริคของโคเปอร์นิคัส และบรูโนเปลี่ยนจากสมมติฐานเป็นทฤษฎีสาธิต ทบทวนมุมมองทางกายภาพก่อนหน้านี้ ซึ่งอยู่ภายใต้อิทธิพลที่แข็งแกร่งของนักวิชาการสร้างพลวัต หลักคำสอนของการเคลื่อนไหวของร่างกาย
การค้นพบกฎของกลศาสตร์ รวมถึงกฎการเคลื่อนที่ของดาวเคราะห์รอบดวงอาทิตย์ ซึ่งเป็นความรู้ที่มีพื้นฐานมาจากวิธีการทางคณิตศาสตร์ นำไปสู่การปฏิเสธองค์ประกอบของมานุษยวิทยาในขั้นสุดท้าย แนวความคิดของกฎแห่งธรรมชาติได้มาซึ่งเนื้อหาทางวิทยาศาสตร์อย่างเคร่งครัด กาลิเลโอกำหนดแนวความคิดหลักของเขา ในเสวนาเกี่ยวกับระบบสองหัวหน้าของโลก ปโตเลมีและโคเปอร์นิกัน การสอบสวนภายใต้การคุกคามของการเผาไหม้ บังคับให้นักวิทยาศาสตร์ต้องละทิ้ง ความหลงผิดของเขาอย่างเป็นทางการ แต่ไม่มีอะไรสามารถหยุดการพัฒนา ทางวิทยาศาสตร์ที่ก้าวหน้า
สาระน่ารู้ >> ประวัติศาสตร์ อธิบายปัญหาหลักเฉพาะทางประวัติศาสตร์
