ปั๊ก เป็นสุนัขตัวน้อยที่น่ารักด้วยนิสัยที่เป็นมิตรอย่างผิดปกติ และมีใบหน้าที่บูดบึ้งจริงจัง ตัวแทนของสายพันธุ์ตกแต่งนี้เป็นเพื่อนที่ดีและเป็นเพื่อนแท้ เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่รักพวกเขา แต่มันจะเป็นอย่างอื่นได้อย่างไร ถ้าเพียงแค่เหลือบมองปั๊กสุดหล่อ อารมณ์ก็พุ่งปรี๊ดทันที ที่มาของปั๊กมีหลายรุ่น บรรพบุรุษของพวกเขาอาศัยอยู่ในประเทศโบราณ พวกมันน่าจะเป็นสุนัขขนสั้นเหมือนปั๊กที่มีปากกระบอกปืนสั้น ซึ่งเรียกว่าหลัวเจ๋อ สัตว์ที่ผิดปกติเหล่านี้อาศัยอยู่ในบ้านที่ร่ำรวย
และมีเกียรติเท่านั้น เป็นที่น่าสังเกตว่ารูปแบบรอยพับที่ชัดเจนบนหน้าผากซึ่งคล้ายกับอักษรอียิปต์โบราณซึ่งชาวจีน เรียกว่าเครื่องหมายของจักรพรรดิและเห็นความหมายลึกลับในนั้น ปั๊กถูกนำตัวไปยังยุโรปในปี ค.ศ. 1553 โดยกองเรือตุรกี ในตอนแรก สุนัขเหล่านั้นมาที่ฝรั่งเศส จากนั้นจึงไปที่เนเธอร์แลนด์ ซึ่งพวกเขาได้กลายเป็นที่โปรดปรานในราชสำนักของวิลเลียมที่ 3 แห่งออเรนจ์ สายพันธุ์นี้ก่อตั้งขึ้นอย่างสมบูรณ์ในศตวรรษที่ 16
เป็นที่ต้องการอย่างมากในหมู่ผู้หญิง และถูกเรียกว่าห้องส่วนตัวสูง การมีหมาปั๊กอยู่ในบ้านเป็นสัญญาณบ่งบอกถึงรสนิยมที่ดี อย่างไรก็ตามความนิยมเริ่มลดลงเรื่อยๆ พวกเขาเริ่มน้อยลง เมื่อในปี พ.ศ. 2407 สมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรียแห่งอังกฤษทรงประสงค์ที่จะมีสุนัขปั๊ก ข้าราชบริพารของเธอต้องทำงานหนักเพื่อจะได้สุนัขมาเลี้ยง สองทศวรรษต่อมา มีการสร้างชมรมคนรักปั๊กขึ้นเป็นครั้งแรก และมีการพัฒนามาตรฐานพันธุ์อย่างเป็นทางการ
ซึ่งยังคงใช้ได้จนถึงทุกวันนี้ มาตรฐานพันธุ์ ปั๊กเป็นสุนัขขนาดกะทัดรัด สร้างได้สัดส่วน มีกล้ามเนื้อที่ได้รับการพัฒนามาอย่างดี ลักษณะเด่นคือรอยย่นบนปากกระบอกปืน ซึ่งพับเป็นลวดลายสมมาตรที่สวยงาม ในขณะเดียวกัน รอยพับของผิวหนัง ก็ไม่หย่อนคล้อยเหมือนในบูลด็อก เพศผู้มีน้ำหนัก 4 ถึง 8 กิโลกรัมความสูงที่เหี่ยวเฉา ไม่เกิน 32 เซนติเมตร น้ำหนักตัวเมีย มากถึง 5 กก. ความสูง 28 ถึง 30 ซม.
ลักษณะภายนอก หัวขนาดกลาง ปากกระบอกปืนจะแบนโดยมีรอยพับเล็กน้อย ตามีขนาดใหญ่ กลม เว้นระยะกว้าง ยื่นออกมา อยู่บนแนวเดียวกันกับจมูก ต้องมีสีดำ รูจมูกใหญ่เปิดได้ดี กรามแข็งแรง รอยกัดเป็นรอยขีดล่างเล็กน้อย หูมีขนาดเล็ก บาง และตั้งสูง ใบหูมีสองประเภทกุหลาบและปุ่มชนิดที่สองจะดีกว่า ลำตัวสั้นแข็งแรงหนาแน่น คอหนา เหลี่ยม โค้งงอเล็กน้อย สายตาคล้ายกับหวี ต้นคอได้รับการพัฒนาอย่างดี หน้าอกกว้างซี่โครงมีความโค้งงอเด่นชัด
หางสูงโค้งงอแน่นใต้ต้นขา ควรใช้ลอนคู่ แขนขาสั้นแข็งแรงตรง ขนของปั๊กนั้นสั้นหนาน่าสัมผัส สำหรับสีที่พบมากที่สุดคือแอปริคอทและสีเทาเงิน ด้วยสีอ่อนต้องใช้หน้ากากสีดำที่ปากกระบอกปืนและหู เข็มขัดสีเข้มที่เป็นไปได้บนสันเขาจากด้านหลังศีรษะถึงหาง โรคทางพันธุกรรมที่พบบ่อยที่สุดชนิดหนึ่งในสุนัขปั๊กคือโรคเพิร์ท เนื้อร้ายปลอดเชื้อของหัวกระดูกต้นขา ตามกฎแล้วมันเกิดขึ้นในลูกสุนัขตั้งแต่ 4 ถึง 10 เดือน เป็นลักษณะการทำลายข้อต่อสะโพก
อันเป็นผลมาจากการละเมิดปริมาณเลือด ภาพทางคลินิกเด่นชัด สุนัขมีอาการปวด เหยียบอุ้งเท้าที่ได้รับผลกระทบ เดินกะเผลก ไม่สามารถงอข้อต่อได้ การรักษาเป็นการผ่าตัดประกอบด้วยการเอาหัวกระดูกต้นขาออก บ่อยครั้งที่ปั๊กได้รับการวินิจฉัยว่าเป็น demodicosis เด็กและเยาวชน ตัวแทนของสายพันธุ์เป็นเจ้าของสถิติสำหรับโรคนี้เนื่องจากภูมิคุ้มกันต่อ demodicosis ต่ำผิดปกติ พยาธิวิทยาปรากฏตัวในลูกสุนัขอายุไม่เกิน 1 ปี
และแสดงเป็นผื่นรอบปาก เปลือกตา ผอมบาง และผมร่วง ในอนาคตทวาร ฝี ตกสะเก็ดจะปรากฏขึ้นบนผิวหนัง โรคนี้จัดอยู่ในหมวดหมู่ของกรรมพันธุ์ และพัฒนาอันเป็นผลมาจากกิจกรรมของยีนด้อย autosomal หลังการรักษาและพักฟื้น แนะนำให้สุนัขทำหมัน หายนะที่แท้จริงของปั๊กคือตาโปน ซึ่งกลายเป็นเป้าหมายของการติดเชื้อต่างๆ ได้รับบาดเจ็บ จนกระทั่งสูญเสียลูกตาไป บ่อยครั้งที่พวกเขาได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคต้อหิน ความดันเพิ่มขึ้นในอวัยวะของตา
หากไม่ได้รับการรักษา โรคจะดำเนินไปสู่การฝ่อของเส้นประสาทตา ซึ่งเต็มไปด้วยอาการตาบอดอย่างสมบูรณ์ ปั๊ก เช่น บูลด็อก ปักกิ่ง มีแนวโน้มที่จะพังทลายของกระจกตาเรื้อรัง โรคนี้มีอาการกระตุกของเปลือกตา น้ำตาไหล ขุ่นของกระจกตา การรักษาพยาบาล ยาปฏิชีวนะ การเตรียมไอโอดีน วิตามินเอ ตัวแทนของสายพันธุ์นี้มีแนวโน้มที่จะเป็นโรคอ้วนดังนั้นควรให้ความสำคัญกับการให้อาหารสัตว์เลี้ยงมากขึ้น
น้ำหนักที่มากเกินไปส่งผลเสียต่อสุขภาพของสัตว์ และทำให้อายุสั้นลง ปั๊กก็เหมือนกับสุนัขหัวกลมและหน้าสั้นทั้งหมด เป็นสายพันธุ์ brachycephalic บ่อยครั้งที่ตัวแทนของสายพันธุ์เหล่านี้ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรค brachycephalic พร้อมกับการกรน หายใจถี่ เยื่อเมือกสีน้ำเงิน การกำจัดพยาธิสภาพที่เป็นอันตรายทำได้โดยใช้การผ่าตัดเท่านั้น อย่างไรก็ตาม การกรนไม่ใช่อาการของโรคเสมอไป บางครั้งคุณสามารถได้ยินเสียงกรนของสุนัขปั๊ก
และแม้กระทั่งคำรามด้วยเหตุผลอื่น ทำงานหนักเกินไป อุณหภูมิต่ำกว่าปกติ บวมที่ช่องจมูกเนื่องจากความหนาวเย็น โรคหอบหืด ภูมิแพ้ฯลฯ อายุขัยเฉลี่ยของปั๊กอยู่ที่ 13 ถึง 15 ปี ปั๊กเป็นส่วนผสมที่ลงตัวระหว่างความใจดีและความมีเสน่ห์ นิสัยขี้เล่น และความเฉลียวฉลาดที่ฉับไว ใช่ บางครั้งพวกเขาสามารถแสดงความดื้อรั้นได้ แต่โดยทั่วไปแล้ว พวกเขามีบุคลิกที่สมดุลและมีความนับถือตนเอง ปั๊กตัวน้อยผูกพันกับเจ้านายของเขาอย่างจริงใจ
และถึงกับอิจฉาหากเขาแสดงความโปรดปรานต่อผู้อื่น ตัวแทนของสายพันธุ์นี้หาภาษาได้ง่ายกับสมาชิกทุกคนในครอบครัว อดทนต่อการแกล้งในวัยเด็ก และปฏิบัติต่อสัตว์เลี้ยงตัวอื่นอย่างวางตัว ปั๊กนั้นนิสัยดี เชื่อใจ และอยากรู้อยากเห็นอย่างผิดปกติ และคุณสมบัติเหล่านี้สามารถหลอกล่อพวกมันได้ เมื่อเห็นเพื่อนในทุกๆคน สุนัขที่ดีสามารถติดตามคนแปลกหน้าได้อย่างง่ายดาย นั่นคือเหตุผลที่ เพื่อหลีกเลี่ยงการขโมยสัตว์เลี้ยง
คุณต้องตรวจสอบอย่างระมัดระวังในระหว่างการเดิน แม้จะมีขนาดพอเหมาะ แต่ปั๊กก็สามารถทำหน้าที่ด้านความปลอดภัยและแสดงความกล้าหาญได้ ซึ่งไม่จำเป็นสำหรับปั๊ก เด็กเหล่านี้ชอบที่จะควบคุมทุกอย่าง และตอบสนองต่อเสียงกรอบแกรบที่น่าสงสัยเพียงเล็กน้อยในบ้าน หลายคนคิดว่าปั๊กเป็นสายพันธุ์ที่เกียจคร้านมาก แน่นอนว่าพวกเขาไม่รังเกียจที่จะนอนอย่างสง่างามบนโซฟานุ่มๆข้างๆเจ้าของ
แต่ด้วยความยินดีเช่นเดียวกัน พวกเขาจะไปเดินเล่นกับเขาเพื่อเล่นและวิ่ง วิธีการเลือกลูกสุนัข การซื้อลูกสุนัขปั๊กไม่ใช่เรื่องยาก สายพันธุ์นี้เป็นที่นิยมมากและไม่ได้อยู่ในหมวดหมู่ที่หายาก คุณไม่ควรซื้อทารกในตลาดหรือบนอินเทอร์เน็ตเพราะในกรณีนี้จะไม่มีใครให้การรับประกันเกี่ยวกับความบริสุทธิ์ และสุขภาพของลูกสุนัขแก่คุณ มีสุนัขหลายตัวที่ผสมพันธุ์ปั๊ก พ่อพันธุ์แม่พันธุ์จะแสดงพ่อแม่ของลูกสุนัข แบ่งปันรายชื่อผู้ซื้อที่ซื้อลูกจากลูกครอกนี้
หรือลูกครอกก่อนหน้านี้ ออกเอกสารที่จำเป็นเพื่อยืนยันพันธุ์แท้และสัญญาการขาย ควรดูลูกสุนัขซักพัก ผู้เชี่ยวชาญแนะนำให้เลือกทารกที่กระตือรือร้นและมีอัธยาศัยดีมากที่สุด ควรร่าเริงสะอาดและได้รับการดูแลเป็นอย่างดี ตาบวมหรือน้ำตาไหล จมูก หู เคลือบด้าน หมองคล้ำ เป็นอาการของโรค สำหรับราคาปั๊ก การซื้อในเมืองใหญ่จะมีราคา 250 ถึง 750 ดอลลาร์ ขึ้นอยู่กับประเภทโครงสร้าง ในเมืองเล็กๆ ค่าใช้จ่ายของลูกสุนัขต่ำกว่า 160 ถึง 450 ดอลลาร์
คุณสมบัติของการดูแล ปั๊กไม่สามารถถูกมองว่าเป็นสายพันธุ์ที่แปลกเกินไป แต่พวกมันต้องการการดูแลอย่างแน่นอน ดังนั้น คุณควรหวีผมสัตว์เลี้ยงของคุณด้วยหวีพิเศษ เพื่อกำจัดขนและฝุ่นที่ตายแล้ว ในช่วงลอกคราบซึ่งเกิดขึ้นปีละสองครั้งในปั๊ก ควรทำทุกวัน มิฉะนั้นขนสัตว์จะอยู่ทุกที่ ทารกเหล่านี้หลั่งไหลเป็นจำนวนมาก ดังนั้นจึงไม่ควรเลี้ยงปั๊กสำหรับผู้ที่เป็นโรคภูมิแพ้ ก็เพียงพอที่จะจัดให้มีขั้นตอนน้ำเดือนละครั้ง
บทควาทที่น่าสนใจ : นักเรียน ทำความเข้าใจการสังเกตของครูเกี่ยวกับเด็กในระหว่างคาบเรียน
